वस्तू - पाळणा
(माझा वारसा )
खरंतर हा पाळणा खूप काही कलात्मक वगैरे अजिबातच नाही . पण एका दृष्टीने फारच विशेष आहे . कसा ते पुढे कळेलच . तर हा पाळणा माझ्या वडिलांचा , त्यांच्या जन्माच्या वेळी , त्यांच्या आजोळहुन आलेला . म्हणजे त्यांचाच वयाचा , ऐशीं वर्षाचा ! ते त्यांच्या बालपणी याच पाळण्यात झोपले . त्यांनतर त्याचे दोन्ही धाकटे भाऊ सुद्धा यातच झोपले . आमचे त्याकाळापासून एकत्र कुटुंब . आजोबा आणि त्यांचे धाकटे भाऊ , दोघांची कुटुंब एकत्र . त्यामुळे धाकट्या आजोबांच्या दोन मुली आणि चार मुलं , ही सगळी मंडळी सुद्धा यातच झोपली आपापल्या बाळपणी .
त्यानंतर आमची पिढी . परत तिन्ही भावांचे एकत्र कुटुंब . सगळे मिळुन आम्ही सात बहिणी आणि दोन भाऊ . आम्ही सगळे सुद्धा आमच्या बालपणी या पाळण्यातच झोपलो . तसेच थोरल्या आत्याच्या दोन मुली सुद्धा याच पाळण्यात झोपल्या त्यांचा बालपणी . शिवाय धाकट्या आत्याची मुलगी सुद्धा यातच झोपली तिच्या बालपणी !
आमच्या नंतर आमची मुलं , म्हणजे त्यांची नातवंड . त्यापैकी सात नातवंड आपापल्या बालपणी या पाळण्यातच झोपली . अशी जवळ जवळ अठ्ठावीस बाळं आपापल्या बालपणी या पाळण्यात झोपली आहेत . आम्ही तर मोठे झालो पण घरात एक नी एक बाळ असेच , त्यामुळे पाळणा बऱ्यापैकी कायम टांगलेलाच असे . मग आमचा धाकटा काका आम्हा सगळ्यांना त्या पाळण्यात बसवायचा स्वतः पाळण्याच्या समोरच्या दांडीवर बसायचा किंवा उभा राहायचा आणि जोरात झोका घ्यायचा . पोटात जाम डचमळत असे आमच्या , मग आम्ही जोरात आरडा ओरडा करत असु , मग तो अजुनच मोठ्ठा झोका घेत असे , एकदम धम्माल !
याच्या तळाला खाटेसारखी दोरीची वीण होती . ती मात्र वेळोवेळी खराब झाल्याने नवीन दोरीने वेळोवेळी विणावी लागत असे . आता तर दोरीने न विणता नवार आणुन विणलेली आहे . विणायला सोप्पी आणि झोपणाऱ्या बाळालाही टोचणार नाही अशी . तसेच त्याचा रंग पण खराब होत असे , मग अधुन मधुन काही वेळा त्याला रंग सुद्धा दिलेला आहे . याच्या चारही बाजूच्या आडव्या लाकडी दांड्यांच्या(बार) मध्ये छोटे छोटे थोडे कलात्मक उभे दांडे(बार) सुद्धा होते . ते एक एक करत निघून गेले , तुटून गेले , ते मात्र परत नाही बसविले .
हा पाळणा छताला असलेल्या कड्यांना टांगला जात असे . तो टांगण्यासाठी त्याला लोखंडी छोटे छोटे बार होते , एकमेकांत अडकवलेले . यापैकी काही एकमेकांत कायमचे अडकवलेले होते , तर काही काढून वेगळे करता येत होते . पण अलीकडे बऱ्याच वर्षात मला हे दिसले नाहीत . स्टीलच्या कड्यांनी किंवा सुताच्या दोरीनेच पाळणा टांगलेला आठवतोय . बहुतेक ते खराब झाले असावेत . आता सध्या हा पाळणा वापरात नसल्याने , घरातील एका माळ्यावर आहे .
©आनंदी पाऊस
माझा वारसा (वस्तू)
२६जून २०२०
हाच तो आमचा पाळणा !
बाळाचे फोटो नीट येतील असेच सगळे फोटो आहेत .
खास पाळण्याचा असा फोटो नाही .
पण शक्य होईल तेव्हा नक्की फोटो काढेन
आणि इथे प्रकाशित करीन
������khajina gharatil gamti aani palna lekhane punha maherche aathwani jage zaliya
ReplyDeletePalna pic mast
सुंदर आठवणींचा सुंदर ठेवा !
Deleteमनःपुर्वक सप्रेम धन्यवाद !!🙏😇
खूपच छान वर्णन अगदी बालपणात गेल्यासारखे वाटते.
ReplyDeleteखूप सारे सप्रेम धन्यवाद !!🙏🥰
DeleteKharter palna ha vishai kalatmak vaigare kharach nahi pan Tu tyache varnan karun banavalas .80 varsh juna, 27 balanche balpan tyat gele kharach to palna vashisjtpurn
ReplyDeleteएक पाळणा आणि इतक्या सगळ्या बाळांचे बालपण ! एक सुंदर आणि अमूल्य अनुभव !🤩🥰💃
Deleteवारसा जपण्याचा चंग बांधलेला दिसतो आहे
ReplyDeleteखूप सारे प्रेम !🥰🤩💃😍😇
DeletePalanyachi mahiti farch chan yevdhya balana tyat zualvle gele he vishesh aahe �� v tu kelele tyache varanan pan sunder aahe ����
ReplyDeleteखरंच तेव्हा पाळणा घेतांना कुणाच्या मनातही आले नसेल की हा पाळणा इतक्या बाळांचे बालपण अनुभवेल !🤩😍
Deleteखरच किती छान वर्णन करतात तुम्ही सगळ्या आठवणी पाळणा तर खूपच छान काहीतरी नवजीवन वाटते जीवनात
ReplyDeleteवावा ! किती सुंदर अभिप्राय ! खूपच आनंद झाला वाचून ! प्रेमळ धन्यवाद !🙏😇
Deleteमस्त खूप छान
ReplyDeleteमनःपुर्वक धन्यवाद !🙏😇
DeleteThe description is very nice....i liked this blog alot
ReplyDeleteखूप सारे सप्रेम धन्यवाद !!🙏🤩
DeleteAgain nice one..👍
ReplyDeleteसप्रेम धन्यवाद !!🙏😍
Delete