Skip to main content

Posts

Showing posts with the label माझा वारसा

परीचा महाल (माझा वारसा)

  परीचा महाल  (माझा वारसा)                     याबद्दल बऱ्याच दिवसांपासून लिहायचे मनात होते. पण मुख्य अडचण म्हणजे त्याची छायाचित्रं माझ्याजवळ नव्हती. याचा सांभाळ ज्या काकूने केला, ती अगदी सगळ्यात अलीकडच्या काळात चौधरी सदनातच  राहात होती. त्यामुळे हा चौधरी सदनातच  होता. मध्यंतरी काकू बरोबर इथे-तिथे स्थलांतरित झाला. पण परत शेवटी चौधरी सदनातच येऊन विसावला. फरक असा की तो प्रथम  चौधरी सदनात आला. तेव्हा घर माणसांनी अगदी गजबजलेले होते. आता तो एकाकी आहे तिथे आणि वापरात सुद्धा नाही ...                     या लेखाचे शीर्षक आहे परीचा महाल ! पण ही गोष्ट आहे माझ्या लाडक्या प्रसाधन/शृंगार मेजची. थोडक्यात ड्रेसींग टेबलची.  याचा उलगडा होईलच पुढे. विकत घेतलेला आहे. आमच्या दादांना त्या दुकानाचे नाव वगैरे पासून त्याच्या खरेदीचा पूर्ण प्रसंग अगदी नीट आठवतोय आजही. अर्थातच माझ्या खूप आवडीचा, मना-हृदयाचा एक कोपरा कायमचा व्यापलेला आहे, त्याने. आज त्याबद्दल व्यक्त व्हा...

लाकडी गल्ला (माझा वारसा)

  लाकडी गल्ला  (माझा वारसा)                             मी आता पर्यंत , वारसा स्पर्धा आणि माझा वारसा या सदरातून माझ्या/आमच्या बऱ्याच वारसा असलेल्या गोष्टी आणि त्यांच्या विषयी माहिती सांगितली . अजूनही अशा बऱ्याच वारसा असलेल्या गोष्टी सांगणार आहेच . या सगळ्या उपक्रमांच्या आधी मला यातील फारच मोजक्या गोष्टी माहिती होत्या . पण या उपक्रमामुळे मला बऱ्याच गोष्टींची नीट , पूर्ण आणि खोलवर माहिती झाल्या . पैकी सगळी माहिती मला दादांकडून (वडील) मिळाली . पण माझ्या दोन काकूंनी , या सगळ्या वस्तू अजूनही नीट जपून ठेवल्या आहेत . एक काकू म्हणजे जी अजूनही आमच्या मूळ घरात राहते आणि दुसरी काकू , जी खूप वर्ष आमच्या मूळ गावी असलेल्या घरात राहिलेली आहे . यापैकी फार थोड्या वस्तू वापरात आहे आज , बाकीच्या वापरात नसलेल्या वस्तूही त्यांनी नीट , अगदी निगुतीने जपून ठेवल्या आहेत . म्हणजे खऱ्या अर्थाने वारसा जपून ठेवण्याचे काम त्यांनीच केले आहे आणि अजूनही करत आहेत . या वस्तू जपून ठेवणे म्हणजे खूप सोपे काम नसते खरतरं . वेगळ्या अर्थान...

आराम खुर्ची (माझा वारसा)

 आराम खुर्ची  (माझा वारसा)                   आराम खुर्ची ! ही खरंतरं शंभर वर्ष वगैरे जुनी नाही . पण साठ वगैरे वर्ष नक्कीच जुनी आहे . पण आम्हा सगळ्यांच्या मनाच्या खूप जवळची आणि तितकीच आदरणीय सुद्धा ! कारण ही खुर्ची आहे आमच्या बाबांची (आजोबांची) . इतकी वर्ष झाली तरी एकदम दणकट , अगदी थोडी सुद्धा खराब झालेली नाही . इतक्या वर्षात फार तर तिला एक-दोन वेळा पॉलिश केले असेल . बाकी काहीही देखभाल करावी लागली नाही तिची ! आराम खुर्ची हेच नाव आहे आमच्या घरात या खुर्चीचे . आमचे बाबा असे पर्यन्त त्या खुर्चीत बसूनच वर्तमानपत्र वाचत . आणि वाचून झाले की बऱ्याचदा त्या खुर्चीवरच ठेवलेला असे . मग कुणी विचारले की आजचा पेपर कुठे आहे , की त्याला उत्तर मिळे , आराम खुर्चीवर असेल , मी तिथेच पाहिला होता वगैरे वगैरे .                  पूर्णपणे लाकडाची आहे ही खुर्ची , बनवून घेतलेली . या खुर्चीवर पाठ टेकण्यासाठी एक कापसाचा मोठ्ठा तक्क्या ठेवलेला असे , अजूनही असतो . तसेच बसायच्या जागी सुद्धा एक कापसाची उशी ...

व्यक्ती पितापुत्राची जोडी (माझा वारसा)

  व्यक्ती- पितापुत्राची जोडी  (माझा वारसा)                                           आमचे सुरुवातीपासुन एकत्र कुटुंब . आजीआजोबा , आईवडील , दोन काका-काकू आणि आम्ही सात बहिणी , दोन भाऊ . एकत्र राहत असल्या कारणाने सगळी नाती एकदम घट्ट होती . ज्या हक्काने आईच्या माहेरी , आजोळी जात असु सुट्टीचे , त्याच हक्काने काकूंच्या माहेरी सुद्धा जात असु . त्यामुळे आम्हाला तीन आजोळ ! केव्हढी श्रीमंती!                                           ही पितापुत्रांची जोडी म्हणजे माझे पणजोबा आणि आजोबा  , म्हणजे माझ्या सगळ्यात धाकट्या काकूचे आजोबा आणि वडील ! सुका मन्साराम खडके (१८७५-१९८५) पणजोबा , एकशे दहा वर्षांचे निरोगी आयुष्य जगले . शिक्षण अजिबात नाही , शेती हाच व्यवसाय . शिक्षण नसले तरी , देवाचे काय काय तोंडपाठ . मी साधारण सात-आठ वर्षांची असल्यापासून ...

वस्तु - पाळणा (माझा वारसा )

  वस्तू - पाळणा  (माझा वारसा )                               खरंतर हा पाळणा खूप काही कलात्मक वगैरे अजिबातच नाही . पण एका दृष्टीने फारच विशेष आहे . कसा ते पुढे कळेलच . तर हा पाळणा माझ्या वडिलांचा , त्यांच्या जन्माच्या वेळी , त्यांच्या आजोळहुन आलेला . म्हणजे त्यांचाच वयाचा , ऐशीं वर्षाचा ! ते त्यांच्या बालपणी याच पाळण्यात झोपले . त्यांनतर त्याचे दोन्ही धाकटे भाऊ सुद्धा यातच झोपले . आमचे त्याकाळापासून एकत्र कुटुंब . आजोबा आणि त्यांचे धाकटे भाऊ , दोघांची कुटुंब एकत्र . त्यामुळे धाकट्या आजोबांच्या दोन मुली आणि चार मुलं , ही सगळी मंडळी सुद्धा यातच झोपली आपापल्या बाळपणी .                                त्यानंतर आमची पिढी . परत तिन्ही भावांचे एकत्र कुटुंब . सगळे मिळुन आम्ही सात बहिणी आणि दोन भाऊ . आम्ही सगळे सुद्धा आमच्या बालपणी या पाळण्यातच झोपलो . तसेच थोरल्या आ...