Skip to main content

आराम खुर्ची (माझा वारसा)

 आराम खुर्ची 

(माझा वारसा)


                  आराम खुर्ची ! ही खरंतरं शंभर वर्ष वगैरे जुनी नाही . पण साठ वगैरे वर्ष नक्कीच जुनी आहे . पण आम्हा सगळ्यांच्या मनाच्या खूप जवळची आणि तितकीच आदरणीय सुद्धा ! कारण ही खुर्ची आहे आमच्या बाबांची (आजोबांची) . इतकी वर्ष झाली तरी एकदम दणकट , अगदी थोडी सुद्धा खराब झालेली नाही . इतक्या वर्षात फार तर तिला एक-दोन वेळा पॉलिश केले असेल . बाकी काहीही देखभाल करावी लागली नाही तिची ! आराम खुर्ची हेच नाव आहे आमच्या घरात या खुर्चीचे . आमचे बाबा असे पर्यन्त त्या खुर्चीत बसूनच वर्तमानपत्र वाचत . आणि वाचून झाले की बऱ्याचदा त्या खुर्चीवरच ठेवलेला असे . मग कुणी विचारले की आजचा पेपर कुठे आहे , की त्याला उत्तर मिळे , आराम खुर्चीवर असेल , मी तिथेच पाहिला होता वगैरे वगैरे . 
                पूर्णपणे लाकडाची आहे ही खुर्ची , बनवून घेतलेली . या खुर्चीवर पाठ टेकण्यासाठी एक कापसाचा मोठ्ठा तक्क्या ठेवलेला असे , अजूनही असतो . तसेच बसायच्या जागी सुद्धा एक कापसाची उशी . या दोघांना पांढऱ्या शुभ्र खादीच्या कापडाच्या खोळ घातलेल्या असतं . या निसटून/निघून जाऊ नये म्हणून त्याला प्रत्येकी ठिकाणी बंद असत बांधायला , त्याच कापडाचे . बसायच्या उशीवर एक जाडसर आसन असे . आमचे बाबा स्वच्छतेच्या बाबतीत पारच आग्रही आणि दक्ष असत . आम्ही मुली दिवसभर इकडे तिकडे उंडारणार , खेळणार , हे ना ते उद्योग करणार कायमच . त्यामुळे आम्हाला या खुर्ची जवळ जाण्याची आणि त्यावर बसण्याची नेहमीच भीती वाटे . न जाणो आपल्या हाता-पायाची घाण त्या पांढऱ्याशुभ्र खोळी ला लागून , त्या घाण होतील आणि त्यामुळे ओरडा खावा लागेल . म्हणून आम्ही या खुर्चीच्या जरा लांबच राहत असू . एक आदरयुक्त भीती वाटत होती आम्हाला या खुर्ची बद्दल ! 
                  आमचे बाबा छान उंचपुरे आणि सशक्त ! फक्त तेच खऱ्या अर्थाने या खुर्चीत आरामात बसू शकत होते . बाकी कमी उंची आणि किरकोळ अंगकाठी असलेल्या लोकांना त्यात फार आरामदायक वाटतच नाही , नीट बसताच येत नाही . आता अर्थातच ही खुर्ची आमच्या मूळ घरात आहे आणि तिथे राहत असलेली काकू आणि पप्पा (काका) तिचा सांभाळ आणि देखभाल करीत आहे . तिथे गेले की , बाकी काहीही असो , सगळ्यात आधी ती खुर्चीच दिसते माझ्या डोळ्यांना . रिकामी बघून ती फारच एकाकी आणि उदास वाटते मला . पण बाबांची त्या खुर्चीत बसून वर्तमानपत्र वाचतांनाची प्रतिमा मनात आणि डोळ्यासमोर आली की ती खुर्ची एकदम जीवंत होऊन जाते आणि ते आजही आमच्यातच असल्याची पूर्ण शास्वती वाटते मनाला !!!

©आनंदी पाऊस
(माझा वारसा)
४जुलै २०२१


थोड्या फार फरकाने असेच 
आसन असल्याचे आठवतेय मला . 



हीच आमची/आमच्या बाबांची 
आराम खुर्ची !








Comments

  1. अतिशय सुंदर आरामखुर्ची अगदी आरामात बसल्यासारखे जाणवते
    जुन्या आठवणींना उजाळा 😀🙋

    ReplyDelete
    Replies
    1. खूप खूप मनःपूर्वक धन्यवाद 🙏

      Delete
  2. Replies
    1. सप्रेम धन्यवाद 🙏 ☺ 😇

      Delete
  3. Replies
    1. मनःपूर्वक धन्यवाद 🙏 ☺

      Delete
  4. जुने ते सोने म्हणतात ते खोटे नाही मी बघितली आहे आपल्या कडची खुर्ची खूप मस्त आहे ती खूप छान वर्णन सुंदर शब्द रचना शब्द सौंदर्या ची आर्किटेक्ट आहे आमची अक्क

    ReplyDelete
    Replies
    1. खूप खूप मनःपूर्वक सप्रेम धन्यवाद 🙏 ☺ 😇

      Delete
  5. वा खुपच छानच आहे..आराम खुर्चीdetails.. Agreed Old is Gold..
    अजुन एक गमंत ..मालाही हा लेख वाचताना प्रतिमा दिसलीय ह्या खुर्चीच्या imagमध्ये..khoop मस्त.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Wow!!! That's really great!!
      खूप सारे सप्रेम धन्यवाद 😍

      Delete
  6. खुप छान लेख खुर्ची बद्दलचे आकर्षण आणि आदर आठवणी जागवल्या गेल्या

    ReplyDelete
    Replies
    1. हो,खरच!
      मनःपूर्वक धन्यवाद 😊😇

      Delete
  7. Apratim Likhan ahe.. agadi muddesud mandani asate... adhi chya hi goshti vachalya... kahi drushya agadi amchya gharatach zaleli athavtat.. Thank you very much mala sudha maheracha anganat gheun gelya baddal....

    ReplyDelete
    Replies
    1. This means a lot to me!! N i really mean it! नाव नाही त्यामूळे आपण कोण आहात ते कळत नाही, नाव कळले तर फार बरे होईल.
      खूप सारे मनःपूर्वक धन्यवाद 🙏

      Delete
  8. ��khurchi subak sunder ti june aathwanina ujala dete ����

    ReplyDelete
    Replies
    1. मनःपूर्वक धन्यवाद 🙏 काकू!! 😇😇

      Delete
  9. Aaramkurchi chi mahiti awdali ����chan aathavali aahet

    ReplyDelete
  10. Prajkta DongareJuly 13, 2021 7:27 pm

    Both blogs superb as usual
    ati uttam rekhatali aahe shabdat aaram khurchi

    ReplyDelete
  11. खुप छान लेख👌👌 खुप खुप छान आठवणी आहेत या.👌👌

    ReplyDelete
    Replies
    1. सप्रेम धन्यवाद 🙏 😇😇

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

दळण (घरातील गमती जमती)

दळण (घरातील गमती जमती)                                                                            या सगळ्या म्हटल्या तर खूप छोट्या छोट्या गोष्टी आहेत. म्हटल्या तर फार महत्वाच्या आणि मोठ्या आहेत. पण आता हे सगळं आठवतांना छान वाटतेय आणि आजच्या आयुष्याशी तुलना करतांना त्यातील मेहनतीची आणि कष्टाची खूप जास्त तीव्रतेने जाणीव होतेय. कारण आताचे जग म्हणजे पैसे दिले किंवा एक बटन दाबले की लगेच काम होते. सगळ्या मोठ्या मोठ्या गोष्टींचे दस्तावेजीकरण होतेच, पण अशा छोट्या वाटणाऱ्या, पण खऱ्या तर मोठाल्या गोष्टींचे सुद्धा दस्तावेजीकरण करणे मला आवडते आहे आणि तितकेच महत्वाचे वाटते आहे. कारण अजून एक दोन पिढ्यांनंतर या गोष्टी करणारे सोडाच, पण बघितलेले सुद्धा कुणी असेल असे मला वाटत नाही. त्यामुळे पुढच्या पिढ्यांना तर हे सगळे कळणे शक्यच नाही.                   ...

🛕 श्री केदारेश्वर स्वामी मंदिर, नागलपुरा 🛕(गोष्टी माझ्या पर्यटनाच्या...)

  🛕 श्री केदारेश्वर स्वामी मंदिर, नागलपुरा 🛕 (गोष्टी माझ्या पर्यटनाच्या...) प्राचीन होयसळ श्री केदारेश्वर स्वामी मंदिर, नागलपुरा, जिल्हा तुमकुरु, कर्नाटक बंगळूरू पासून साधारण १२७ किमी. गूगल सर्च इंजिन मध्ये Ancient Hoysala Shri Kedareshwar Swami temple, Nagalapura असे शोधले की लगेचच गूगल ते दाखवते, तिथे जायचा रस्ताही दाखवते. त्याचे सगळे ऐकायचे की बरोब्बर तिथे पोहोचता येते.                 होयसळ राजवट, मूळ कर्नाटकात. त्यांनी अकरावे ते चौदाव्या शतकाच्या मध्यापर्यंत राज्य केले. या कालावधीत त्यांनी जी मंदिरे उभारली, त्या मंदिरांना होयसळ मंदिर आणि त्या शैलीला होयसळ शैली म्हणून ओळखले जाते. होयसळ राजवट काळात जवळ-जवळ दीड हजार मंदिरे उभारली. तथापि त्यातील आज फक्त शंभर-दीडशेच मंदिरे अस्तित्वात आहेत. त्यातील फार थोडी सुस्थितीत आहेत. त्यापैकी अगदी बोटावर मोजण्या इतकी मंदिरे सर्वज्ञात आहेत. ती म्हणजे चन्न केशव मंदिर, बेलूर, होयसाळेश्वर मंदिर, हाळेबिडू आणि चन्न केशव मंदिर, सोमनाथपुर. ही तीनही स्थळे जागतिक वारसा या...

💃गुलाबाईची गाणी💃 (गच्चीवरील गमती जमती )

  💃गुलाबाईची गाणी💃  (गच्चीवरील गमती जमती ) 💃💃💃💃💃💃💃💃💃💃 💃गुलाबाईची गाणी💃  पहिली गं गुलाबाई देवा देवा साथ दे साथीला खंडोबा खेळी खेळी खंडोबा खंडोबाच्या दारी बाई वर्षां वर्षां अवसणी अवसणीचं पाणी जसं गंगेचं पाणी गंगेच्या पाण्याने वेळवीला भात जेविता कंठ राणा गुलाबाईचा. ठोकीला राळा हनुमंत बाळा हनुमंत बाळाचे लांब लांब झोके टिकाऊचे डोळे हात पाय गोरे भाऊ भाऊ टकसनी माथापुढं झळसणी झळकतीचे एकच पान दुरून गुलाबाई नमस्कार एवढीशी गंगा झुळझुळ वाहे ताव्या पितळी नाय गं हिरवी टोपी हाय गं हिरवी टोपी हरपली सरपाआड लपलो सरपदादा बेटिले जाई आंवा पिकला जाई नव्हे जुई नव्हे चिंचाखालची रानुबाई चिंचा तोडीत जाय गं पाच पानं खाल्ली गं खाता खात रंगली तळय़ात घागर बुडाली तळय़ा तळय़ा ठाकुरा गुलाबाई जाते माहेरा जाते तशी जाऊ द्या तांव्याभर पाण्याने न्हाऊ द्या बोटभर कुंकू लावू द्या तांबडय़ा घोडय़ावर बसू द्या तांबडय़ा घोडय़ाचे उलटे पाय आउले पाऊल नागपूर गांव नागपूर गावचे ठासे ठुसे वरून गुलाबाईचे माहेर दिसे. 💃💃💃💃💃💃💃💃💃💃💃  सा बाई सु, सा बाई सु, बेलाच्या झाडाखाली महादेवा तू रे महादेवा तू हार गुंफि...