Skip to main content

भाग-८ (निवडक रा श्री मो)

 भाग-८ 

(निवडक रा श्री मो)



🌷🌷🌷

🪔🪔🪔

🌷🌷🌷



 🪔ज्ञानदेवांचे नामदेवांकडे जाणे आणि 

नामदेवांचे ज्ञानदेवांबरोबर प्रवास करणे 

हा ज्ञान आणि भक्ती या मोक्षमार्गावरील दोन प्रवाहांचा मनोज्ञ संगम होता.🪔


🏵️🏵️🏵️


🪔ज्ञानदेव आणि नामदेव यांच्यामध्ये, 

म्हणजेच शिव आणि विष्णू मध्ये असलेले 

द्वैत संपून शिव विष्णुमय झाला आणि विष्णू शिवमय झाला.
 
म्हणून ज्ञानदेवांनीच म्हटले आहे, 

"विठूने शिरी वाहिला देवराणा." 

"देवराणा" म्हणजे दुसरे तिसरे कोणी नसून प्रत्यक्ष महादेव म्हणजे शिवलिंग होय. 🪔


🏵️🏵️🏵️



🪔आळंदी ते पंढरी हा प्रवास आजच्या महाराष्ट्राच्या आध्यात्माचे नुतनीकरण करण्यात, 

ज्ञानेश्वरांची चेतना दुःखीतांपर्यंत, आर्तापर्यंत पोहोचविण्यात यशस्वी झाला आहे, 

असे जमणाऱ्या भाविकांच्या सळसळत्या चैतन्यावरून वाटते.🪔


 🏵️🏵️🏵️


🪔काही माता-भगिनींच्या माथ्यावर मानाची तुळस असते. 

पायातील वाहणांकडे  कुणाचे लक्ष नसते. 

कधी तुटकी वहाण तर कधी अनवाणी 

अशा उन्मनी अवस्थेतून यांची वाटचाल होत असते. 

एखाद्या दूरस्थ खेड्यामधून आलेल्या ८०-८५ वर्षांच्या भक्ताच्या सहवासातून 

आपल्याला ज्ञानेश्वर माऊलींचे दर्शन कधी घडते कळतही नाही. 🪔


 🏵️🏵️🏵️


🪔दुर्दैवाने अलीकडे याच्यामधील(वारीमधील) पंचतारांकित भक्तांची संख्या वाढीस लागलेली दिसते.
 
भक्तिभावाच्या या चैतन्यमयी वाटचालीचे सुख-सोयीने-युक्त, 

मधुर स्वादास चटावलेल्या पर्यटन वारीमध्ये रुपांतर न होवो, ही परमेश्वर चरणी विनंती.🪔



🪔🏵️🏵️🏵️🪔
🪔🏵️🏵️🏵️🪔

Comments

  1. ज्ञानदेवें रचिला पाया ।
    उभारीलें देवालया।
    नामा तयाचा किंकर । त्यानें केला हा विस्तार 🙏🏻

    ReplyDelete
  2. ||भक्तीमय व शक्तीमय वारी होणे निश्चिंत ||
    सारे सुरचितच...ओवी व‌ अभंगांचा विस्तार जाहला पाहिजे..अध्ययनात. ..

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

थोडं (खुप सारं ?) गोडाचं-३(नागदिवे) (घरातील गमती जमती)

थोडं (खुप सारं ?) गोडाचं-३(नागदिवे) (घरातील गमती जमती)                             आजचा गोडाचा पदार्थ खास खान्देशी! आमच्या पीढीपर्यंत जवळ जवळ सगळ्यांचाच आवडता पदार्थ, अर्थातच माझाही! श्रावणातील पहिला सण नागपंचमी! नुकताच होऊन गेला. या नागपंचमी निमित्त खान्देशात अगदी घरोघरी हा पदार्थ केला जातो. सगळ्यात महत्वाचे म्हणजे हा पदार्थ करतांना नागपंचमीचे सगळे नियम सुद्धा पाळले जातात, कुठलाही नियम तोडावा लागत नाही. तो पदार्थ म्हणजे "गोड दीवे आणि खीर!" तर आज या नागपंचमीच्या दिव्यांची गोष्ट.                             नागपंचमी म्हणजे आमच्या लहानपणी एक सणच साजरा केला जात असे. यादिवशी नागाची पूजा करतात. पण नागपुजा सगळ्यांनाच सगळीकडे करणे शक्य नसे. मग या पुजेसाठी एका छोट्या कागदावर (साधारण आपल्या नेहमीच्या वहीच्या कागदाच्या आकाराचा) नागदेवतेची चित्र छापलेली असत रंगीत. साधारणपणे चार-पाच...

🛕 श्री केदारेश्वर स्वामी मंदिर, नागलपुरा 🛕(गोष्टी माझ्या पर्यटनाच्या...)

  🛕 श्री केदारेश्वर स्वामी मंदिर, नागलपुरा 🛕 (गोष्टी माझ्या पर्यटनाच्या...) प्राचीन होयसळ श्री केदारेश्वर स्वामी मंदिर, नागलपुरा, जिल्हा तुमकुरु, कर्नाटक बंगळूरू पासून साधारण १२७ किमी. गूगल सर्च इंजिन मध्ये Ancient Hoysala Shri Kedareshwar Swami temple, Nagalapura असे शोधले की लगेचच गूगल ते दाखवते, तिथे जायचा रस्ताही दाखवते. त्याचे सगळे ऐकायचे की बरोब्बर तिथे पोहोचता येते.                 होयसळ राजवट, मूळ कर्नाटकात. त्यांनी अकरावे ते चौदाव्या शतकाच्या मध्यापर्यंत राज्य केले. या कालावधीत त्यांनी जी मंदिरे उभारली, त्या मंदिरांना होयसळ मंदिर आणि त्या शैलीला होयसळ शैली म्हणून ओळखले जाते. होयसळ राजवट काळात जवळ-जवळ दीड हजार मंदिरे उभारली. तथापि त्यातील आज फक्त शंभर-दीडशेच मंदिरे अस्तित्वात आहेत. त्यातील फार थोडी सुस्थितीत आहेत. त्यापैकी अगदी बोटावर मोजण्या इतकी मंदिरे सर्वज्ञात आहेत. ती म्हणजे चन्न केशव मंदिर, बेलूर, होयसाळेश्वर मंदिर, हाळेबिडू आणि चन्न केशव मंदिर, सोमनाथपुर. ही तीनही स्थळे जागतिक वारसा या...

दळण (घरातील गमती जमती)

दळण (घरातील गमती जमती)                                                                            या सगळ्या म्हटल्या तर खूप छोट्या छोट्या गोष्टी आहेत. म्हटल्या तर फार महत्वाच्या आणि मोठ्या आहेत. पण आता हे सगळं आठवतांना छान वाटतेय आणि आजच्या आयुष्याशी तुलना करतांना त्यातील मेहनतीची आणि कष्टाची खूप जास्त तीव्रतेने जाणीव होतेय. कारण आताचे जग म्हणजे पैसे दिले किंवा एक बटन दाबले की लगेच काम होते. सगळ्या मोठ्या मोठ्या गोष्टींचे दस्तावेजीकरण होतेच, पण अशा छोट्या वाटणाऱ्या, पण खऱ्या तर मोठाल्या गोष्टींचे सुद्धा दस्तावेजीकरण करणे मला आवडते आहे आणि तितकेच महत्वाचे वाटते आहे. कारण अजून एक दोन पिढ्यांनंतर या गोष्टी करणारे सोडाच, पण बघितलेले सुद्धा कुणी असेल असे मला वाटत नाही. त्यामुळे पुढच्या पिढ्यांना तर हे सगळे कळणे शक्यच नाही.                   ...