Skip to main content

ध्वनीफीत (काही अनुभवलेलं ...)

 ध्वनीफीत 

(काही अनुभवलेलं ...)





ताम्हण.. जारूल .. 




भेटवस्तू आणि आनंद 

 


याच लेखाच्या पानावर सुद्धा ही ध्वनिफीत ऐकता येईल 

Comments

  1. Replies
    1. खूप खूप मनःपूर्वक धन्यवाद!

      Delete
  2. प्रतिभा अमृतेApril 02, 2021 3:51 pm

    ध्वनीफीत ऐकली आणि शाळेतील शेवटच्या वर्षाच्या निरोप समारंभाची आठवण झाली. खरचं किती संमिश्र भावना असतात ना त्यावेळी. तू त्या भावना अगदी यथार्थ टिपल्या आहेस. एकाचवेळी भविष्यातील स्वप्न खूणावत असतात तर दुसरीकडे मिळणार्या भेटवस्तू विरहाची जाणीव करून देतात. त्यावर मात करून life must go on म्हणून चालायच असत. ��

    ReplyDelete
    Replies
    1. वाव , किती सुंदर अभिप्राय आणि किती छान भावना व्यक्त केल्यात तुम्ही ! सप्रेम धन्यवाद !!🥰😍

      Delete
  3. 👌👌 pratek bhetvastu cha magil bhavana samishra bhavana wa chan varnan

    ReplyDelete
    Replies
    1. खूप सारे प्रेम पूर्वक धन्यवाद !!😍😇

      Delete
  4. Prajkta DongareApril 05, 2021 9:51 pm

    Hi dear, aaj basun sagale lekh vachale ani aikale khup chan aahet mast watala khup divasani wachun��������❣️

    ReplyDelete
    Replies
    1. खूप खूप मनःपूर्वक धन्यवाद!!😍🤩😇

      Delete
  5. सुचिता कामतApril 09, 2021 6:36 pm

    मस्त आणि हृदयस्पर्शी
    मी 'आनंदी पाऊस' खास त्या वेळेसाठी राखून ठेवते जा वेळी मला त्याच्या आधाराची गरज असते ��. आज पर्यंत थांबले म्हणून sorry ��. Please correct my marathi if it is wrong
    Ma'am your work is deeply heart touching. It's my antidote for sadness. Thanks for sharing

    ReplyDelete
    Replies
    1. OMG!! कित्ती मस्त पावती आहे ही माझ्या लिखाणाला ! खूप सारे धन्यवाद , अगदी प्रेम पूर्वक !!😇😍🤩

      Delete
  6. व्वा! मस्त ! दोन्ही ध्वनिफीत मस्त … भेटवस्तू ने बालपणीच्या आठवणी जागृत झाल्या. श्याम मस्त . ताम्हणातल्या फुलांचा ताजेपणा सकाळी सकाळी प्रसन्न करून गेला.

    ReplyDelete
  7. खूप सारे सप्रेम आनंदी धन्यवाद !!!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

थोडं (खुप सारं ?) गोडाचं-३(नागदिवे) (घरातील गमती जमती)

थोडं (खुप सारं ?) गोडाचं-३(नागदिवे) (घरातील गमती जमती)                             आजचा गोडाचा पदार्थ खास खान्देशी! आमच्या पीढीपर्यंत जवळ जवळ सगळ्यांचाच आवडता पदार्थ, अर्थातच माझाही! श्रावणातील पहिला सण नागपंचमी! नुकताच होऊन गेला. या नागपंचमी निमित्त खान्देशात अगदी घरोघरी हा पदार्थ केला जातो. सगळ्यात महत्वाचे म्हणजे हा पदार्थ करतांना नागपंचमीचे सगळे नियम सुद्धा पाळले जातात, कुठलाही नियम तोडावा लागत नाही. तो पदार्थ म्हणजे "गोड दीवे आणि खीर!" तर आज या नागपंचमीच्या दिव्यांची गोष्ट.                             नागपंचमी म्हणजे आमच्या लहानपणी एक सणच साजरा केला जात असे. यादिवशी नागाची पूजा करतात. पण नागपुजा सगळ्यांनाच सगळीकडे करणे शक्य नसे. मग या पुजेसाठी एका छोट्या कागदावर (साधारण आपल्या नेहमीच्या वहीच्या कागदाच्या आकाराचा) नागदेवतेची चित्र छापलेली असत रंगीत. साधारणपणे चार-पाच...

🛕 श्री केदारेश्वर स्वामी मंदिर, नागलपुरा 🛕(गोष्टी माझ्या पर्यटनाच्या...)

  🛕 श्री केदारेश्वर स्वामी मंदिर, नागलपुरा 🛕 (गोष्टी माझ्या पर्यटनाच्या...) प्राचीन होयसळ श्री केदारेश्वर स्वामी मंदिर, नागलपुरा, जिल्हा तुमकुरु, कर्नाटक बंगळूरू पासून साधारण १२७ किमी. गूगल सर्च इंजिन मध्ये Ancient Hoysala Shri Kedareshwar Swami temple, Nagalapura असे शोधले की लगेचच गूगल ते दाखवते, तिथे जायचा रस्ताही दाखवते. त्याचे सगळे ऐकायचे की बरोब्बर तिथे पोहोचता येते.                 होयसळ राजवट, मूळ कर्नाटकात. त्यांनी अकरावे ते चौदाव्या शतकाच्या मध्यापर्यंत राज्य केले. या कालावधीत त्यांनी जी मंदिरे उभारली, त्या मंदिरांना होयसळ मंदिर आणि त्या शैलीला होयसळ शैली म्हणून ओळखले जाते. होयसळ राजवट काळात जवळ-जवळ दीड हजार मंदिरे उभारली. तथापि त्यातील आज फक्त शंभर-दीडशेच मंदिरे अस्तित्वात आहेत. त्यातील फार थोडी सुस्थितीत आहेत. त्यापैकी अगदी बोटावर मोजण्या इतकी मंदिरे सर्वज्ञात आहेत. ती म्हणजे चन्न केशव मंदिर, बेलूर, होयसाळेश्वर मंदिर, हाळेबिडू आणि चन्न केशव मंदिर, सोमनाथपुर. ही तीनही स्थळे जागतिक वारसा या...

दळण (घरातील गमती जमती)

दळण (घरातील गमती जमती)                                                                            या सगळ्या म्हटल्या तर खूप छोट्या छोट्या गोष्टी आहेत. म्हटल्या तर फार महत्वाच्या आणि मोठ्या आहेत. पण आता हे सगळं आठवतांना छान वाटतेय आणि आजच्या आयुष्याशी तुलना करतांना त्यातील मेहनतीची आणि कष्टाची खूप जास्त तीव्रतेने जाणीव होतेय. कारण आताचे जग म्हणजे पैसे दिले किंवा एक बटन दाबले की लगेच काम होते. सगळ्या मोठ्या मोठ्या गोष्टींचे दस्तावेजीकरण होतेच, पण अशा छोट्या वाटणाऱ्या, पण खऱ्या तर मोठाल्या गोष्टींचे सुद्धा दस्तावेजीकरण करणे मला आवडते आहे आणि तितकेच महत्वाचे वाटते आहे. कारण अजून एक दोन पिढ्यांनंतर या गोष्टी करणारे सोडाच, पण बघितलेले सुद्धा कुणी असेल असे मला वाटत नाही. त्यामुळे पुढच्या पिढ्यांना तर हे सगळे कळणे शक्यच नाही.                   ...