विश्वेश्वरय्या संग्रहालय आणि समाधी (गोष्टी माझ्या पर्यटनाच्या ....)

विश्वेश्वरय्या संग्रहालय आणि समाधी 

(गोष्टी माझ्या पर्यटनाच्या ....)

     मुद्देनहळ्ळी. 

 चिक्कबल्लापूर जिल्ह्यातील छोटंसं खेडं. 

 बंगळुरू पासुन साधारण ६० कि मी 

 बंगळुरू विमानतळापासून ३६ कि मी 
 म्हणजे...
 आदरणीय भारतरत्न, यशस्वी अभियंता, विद्वान, स्टेट्समन आणि दिवाण ऑफ म्हैसुरू,  सर विश्वेश्वरय्या यांचे जन्मगांव. 
  ते १५ वर्षांचे होईपर्यंत याच गावात शिकले. 
  त्यानंतर महाविद्यालयीन शिक्षण बंगळुरू येथे आणि अभियांत्रिकीचे शिक्षण पुणे येथे केले. 
  या गावात त्यांचे घर आहे. 
  त्यांचा जन्म झाला ते घर आणि नंतर त्यांनी बांधले ते घर, दोन्ही एकाच आवारात आहेत. जन्मघर जुन्या पद्धतीचे उतरत्या छपराचे कौलारू आहे, तर त्यांनी बांधलेले त्यामानाने आधुनिक, दुमजली घर आहे.  
 ते स्वतः १०२ वर्षाचे यशस्वी आणि आरोग्यपुर्ण जीवन जगले. 
 यावरून त्यांचे जन्मघर किती जुने आहे हे लक्षात येते. पण अजूनही छान भक्कम आणि देखणे आहे. 

 पण ही इमारत सगळ्यांसाठी खुली नाही, फक्त बाहेरुन बघता येते. 
दुसरी इमारत, म्हणजे त्यांनी बांधलेली. या इमारतीमध्ये संग्रहालय आहे. 
हे सगळ्यांसाठी खुले आहे. 
या संग्रहालयात त्यांचे पुरस्कार, त्यांच्या वैयक्तिक वापरातील गोष्टी जसे, पलंग, मच्छरदाणी, चष्मा, कप, डिक्शनरी, व्हिजीटींग कार्ड ब्लॉक, पासबुक, दरबार पास, पेन. 
 तसेच के आर एस धरणाचे प्लॅन आणि मॉडेल आणि अशा कितीतरी वस्तु! सगळ्यात महत्वाचे म्हणजे भारतरत्न पुरस्कार! ज्याबद्दल मी फक्त ऐकले होते. ते पदक मी सगळ्यात पहिल्याने इथे पाहीले. 

 पुरस्कार खुप मोठ्ठा हा! पण त्याचे एक छोटेसे पिंपळाच्या पानाच्या आकाराचे पदक! मन भरून आले ते पदक बघुन!
आवार कायम एकदम लख्ख. टापटीप. भरपूर नवी जुनी फुलझाडं आहेत. 

मागच्या बाजूला एक तुळशी वृंदावन आहे. 
 त्याच्या बाजुलाच छोटेसे बांधीव तळे आहे. फार खोल नाही, एक दीड फुट खोल असेल. 
 त्यात मधोमध एक महादेवाची पिंड आहे . तळ्यात कायम पाणी भरलेले असते आणि त्यात कमळ आहेत. फारच गोड आहे सारं. माझ्या एकदम आवडीचा भाग! खूप वेळ रमते मी या भागात, तिथे गेले  की आणि फोटो बघतांना सुद्धा!
 तसेच स्वच्छ पिण्याच्या पाण्याची सोय! आणि सगळ्यात महत्वाचे म्हणजे अगदी स्वच्छ आणि प्रशस्त शौचालयं!
असे सगळे असले तरी प्रवेश शुल्क शून्य!!!
   

या घरापासुन(संग्रहालयापासुन) अगदी हाकेच्या अंतरावर, त्यांच्याच कौटुंबिक मालकीची जागा आहे. 
या जागेत त्यांची समाधी आहे. 
ज्या जागी त्यांना दफन केले आहे, त्यावर एक आयताकृती चौथरा बांधलेला आहे. साधारण दीड दोन फूट उंचीचा चौथरा आहे. 
 थोडं पुढे गेल्यावर, एक थोड्या उंच चौथऱ्यावर त्यांचा अर्ध पुतळा ठेवलेला आहे. 
 या दोन्ही चौथऱ्यांवर प्रत्येकी चार खांबांवर गोलाकार बांधीव छत्र्या आहेत. 
 बाकी सगळी आजुबाजुची जागा वेगवेगळी फुलझाडे लावुन सुशोभित केलेली आहे. 
 मी जेव्हा जेव्हा तिथे भेट देते, तेव्हा तेव्हा मला मंदीरात गेल्यावर जितकी मनःशांती मिळते, त्यापेक्षा कणभर जास्तच मनःशांती मिळाल्याचे अनुभवास येते!
 हे सगळे छान निसर्गाच्या कुशीत आहे , एका छोट्या डोंगराच्या पायथ्याशी, आजूबाजूला काही डोंगर आहेत  त्यापैकी  एक म्हणजे नंदी दुर्ग, याची माहिती पुढच्या एखाद्या भागात  येईलच. त्यामुळे सुंदर आणि शांत अशा निसर्गाच्या सानिध्यात, नैसर्गिक आनंद मिळतो!
 आदर्श असावा तर असा!!!

  सर शतशः साष्टांग नमन...

©आनंदी पाऊस 

(गोष्टी माझ्या पर्यटनाच्या)

 ३० नोव्हेंबर २०२०               

त्यांचे जन्मघर 

त्यांचे जन्मघर 

त्यांनी बांधलेले घर 

हेच ते छोटंसं तळं आणि ती महादेवाची पिंड 

बाजूलाच असलेला डोंगर 

समाधी 

समाधी 

अर्ध पुतळा 

बांधीव छत्र्या 

काही फुल झाडं 

काही फुलझाडं