ताम्हण .........जारुल (काही अनुभवलेलं.....)

 ताम्हण .........जारुल 

(काही अनुभवलेलं.....)

                                                                          किती सुंदर शब्द आहेत दोन्ही . एकाच फुल झाडाची दोन नावं .दोन रंगाची फुलं येतातं ... गडद गुलाबी आणि फिकट जांभळा ( लव्हेंडर ) . दोन्ही रंगछटा  खूपच मोहक आणि माझ्या खूप आवडीच्या . .. आणि अख्ख झाड या रंगाच्या फुलांनी बहरलेले असते . आता (म्हणजे साधारण मार्च शेवटापासुन ते मे पहिल्या आठवड्यापर्यंत) त्याचे बहरण्याचे दिवस ... 

                                                                         ताम्हण - महाराष्ट्राचे राज्य फुल. हे महाराष्ट्रात असे पर्यंत माहीत नव्हते . एव्हढेच काय पण हे झाड महाराष्ट्रात असे पर्यंत पाहिल्याचे सुद्धा नीटस आठवत नाही . ताह्मणाशी माझ्या मनाचे आणि हृदयाचे नाते जुळले ते कर्नाटकात .... ! आणि माझ्या मना-हृदयाचा एक कप्पा कायम बहारदार ठेवते ताम्हण !!!

                                                                        माझी अगदी लहानपणापासूनची सवय आणि आवड ---- झाडाखाली पडलेल्या फुलांच्या सड्याची फुल वेचून गोळा करणे . खूप  मनापासुन आवडायचे हे सगळे . अगदी लहानपणापासून ते या क्षणापर्यंत ! बऱ्याच आवडी निवडी बदलल्या माझ्या ... पण ही आवड मात्र अजुन तशीच आहे . आणि मुख्य म्हणजे ही आवड मला अजूनही जोपासता येतेय !!! याचे मुख्य कारण म्हणजे मी सध्या कर्नाटकात राहते . आणि इथे कायमच कुठले नी कुठले मोठाले वृक्ष फुलांनी पूर्ण बहरलेले असतातच ! जय कर्नाटक माते !!!

                                                                       हल्लीच्या जगात सगळ्याच गोष्टींकडे बघण्याचे दृष्टिकोन फारच बदलले आहेत . तसेच फुलांकडे बघण्याचे सुद्धा . तुम्ही एखाद्या फुलवाल्या कडे जाऊन महागडे पुष्पगुच्छ विकत घेता , तेव्हा लोक तुमच्याकडे कौतुकाने बघतात आणि त्यावरून तुमची समाजातली पत सुद्धा उच्चं ठरते . पण याउलट मी जेव्हा जेव्हा झाडाखाली रस्त्यावर पडलेली फुल वेचते , गोळा करते तेव्हा तेव्हा खूप वेगवेगळे छान आणि विचित्र दोन्हीही प्रकारचे अनुभव येतात मला . ते एक एक अनुभव सविस्तरपणे त्या त्या फुलांविषयी किंवा जसे उल्लेख येतील तसे सांगेनच . 

                                                                     आजचा दिवस ताम्हणाचा ....... जरुलचा !!!

                                                                     माझ्या मॉर्निंग वॉक च्या येण्याजाण्याच्या रस्त्यावर एके ठिकाणी दोन्ही बाजूनी ओळीने ३-४ ताम्हणाची झाड आहेत , फिकट जांभळ्या ( लव्हेंडर ) रंगाची . रस्त्याच्या दोन्ही बाजूला छान फिकट जांभळ्या रंगाच्या फुलांच्या पायघड्या अंथरलेल्या असतात निसर्गानं ... आणि अर्थातच रस्त्याच्या दोन्ही बाजुंनी बंगले आहेत . तिथेच एका झाडाखाली मी माझी दुचाकी पार्क करते आणि जेव्हढी म्हणून ताजी फुल पडलेली असतील ती वेचून गोळा करून घेते . काहीवेळा  कुणी एक गृहस्थ आजुबाजुला उभे असतं . ते त्यांच्या बाजुला पडलेली जी काय दोन-तीन फुलं असतं ती उचलुन मला देतं . काही फोटो काढते खाली पडलेल्या फुलांचे  आणि झाडावरच्या फुलांचे सुद्धा . आणि मोठा खजिना मिळाल्याच्या आनंदात घरी येते . मग सगळं घर त्या फुलांनी आणि त्या रंगांनी सजून जातं . छान वाटत असतं घरात वावरायला ..... दिवसभर ....... छान रंगीत आनंद भरून राहतो घरात ....... !

                                                                     कालही सकाळी तसेच केले . दुचाकी पार्क केली . आणि फुलं  वेचायला लागले . तेव्हढ्यात त्या बंगल्याचे दार उघडून एक बाई बाहेर आल्या . त्यांच्या हातात ताम्हणाच्या झाडाची फुलं असलेल्या काही फांद्या होत्या . त्यांनी त्या मला दिल्या आणि विचारले काय करता या फुलांचे ? मी रोज बघते तुम्हाला ही फुलं वेचताना . त्यांना मनात कदाचित वाटले असावे , बाई तर बऱ्या घराची वाटते , तरी अशी रस्त्यावरची फुलं काय वेचून नेते . थोडे पैसे खर्च करून विकत का घेत नाही ?!!?  आणि रस्ता किती घाण असतो किंवा अजून काय काय . म्हणुन त्यांनी झाडाच्या काही फांद्याच तोडून आणल्या असाव्यात माझ्यासाठी . मी सांगितले त्यांना फार काही नाही , घरात छान वेगवेगळ्या काचेच्या भांड्यात पाणी घालून त्यावर रचून ठेवते . त्यांच्या कडून त्या फांद्या घेऊन , त्यांचे आभार मानून घरी परतले . पण मनाला हे सगळे काही फारसे रुचले नाही. एक तर सडा पडलेली फुलं वेचून गोळा करण्यात जो आनंद मिळतो , तो त्यात काही मिळाला नाही आणि त्या फांद्यांना फुलं कमी आणि कळ्याचं जास्त होत्या . फारच अस्वस्थ वाटले ते बघुन . पण आता काहीही उपयोग नव्हता . त्यांना जर त्या फांद्या तोडतांना पहिले असते , तर मी त्यांना त्या तोडुच दिल्या नसत्या .  

                                                                  घरी आले तरी ती सगळी अस्वस्थता होतीच . फुलं काढून छान पैकी मोठाल्या काचेच्या भांड्यात पाणी घालून ठेवली . पण त्या कळ्या काही गप्प बसू देई ना . खुपच अस्वस्थ करीत होत्या . फेकाव्याश्या सुद्धा वाटेना . बराच वेळ तसाच अस्वस्थ मनःस्थितीत गेला . आणि मग एकदम मनात काही वेगळेच आले .  फुलांच्या पाकळ्या , कळ्या आणि त्या सोबतच काही फुलांच्या पाकळ्या गळून गेलेले देठं शिल्लक होते . त्या सगळ्या गोळा केल्या , दोन तीन डिनर प्लेट्स घेतल्या . आणि हे सगळे वापरून छानश्या रचना केल्या त्या डिनर प्लेट्स मध्ये ...... आणि मग संपूर्ण फुलांच्या रचने पेक्षा ह्याच रचना खूप छान दिसू लागल्या , कळ्या , पाकळ्या आणि फुलांचे देठ वापरुन केलेल्या ! 

                                                                   मनाला , हृदयाला , आत्म्याला आणि मेंदूला सुद्धा एक वेगळाच आनंद आणि समाधान मिळाले ! सगळी अस्वस्थता आणि चलबिचल कुठल्या कुठे पळून गेली ......... 

 ©आनंदी पाऊस 

 (काही अनुभवलेलं.....)

५ एप्रिल २०१९

ध्वनीफित 

गुलाबी ताम्हणाचे फुल 

गुलाबी ताम्हणाचे बहरलेले झाड 

गुलाबी ताम्हण 

याच त्या फुलांच्या फांद्या 

घरात ठेवलेली ताम्हणाची फुलं 

घरात ठेवलेली ताम्हणाची फुलं 

ह्याच त्या रचना 

उरलेल्या पाकळ्या , देठ आणि कळ्यांच्या 

ह्याच त्या रचना 

उरलेल्या पाकळ्या , देठ आणि कळ्यांच्या 

दुसऱ्या दिवशी सुकून गेल्यावर सुद्धा 

किती छान दिसत होत्या त्या रचना !!!