आनंदी पाऊस (Anandi Paus)

चार तास , माटुंग्यातील (काही अनुभवलेलं...)                                     माणूस जो पर्यंत काही काळ मुंबईत राहत नाही , तो पर्यंत त्याला मुंबई समजत नाही . फक्त ऐकीव गोष्टींवरूनच तो मुंबई चे चित्र रंगवत असतो . माझ्याबाबतीत तेच झाले होते . मुंबई म्हणजे फक्त खूप धकाधकीचे जीवन . त्यामुळे मुंबई नकोच वाटे . पण मुंबईत काही वर्ष राहिले आणि आज पर्यंत कामानिमित्ताने नियमित मुंबईत जात आहे . दिवसेंदिवस अगदी आकंठ मुंबईच्या प्रेमात बुडून जात आहे मी ! खूप वेगवेगळ्या भागात जात असते मुंबईच्या , कामानिमित्त आणि त्यांच्या प्रेमातही पडत असते . मग हा प्रत्येक भाग मला पायी चालत जाऊन , तिथे काही काळ घालवून अनुभवायचा असतो . अशाच बऱ्याच भागांपैकी एक भाग म्हणजे माटुंगा . प्रत्यक्ष माटुंग्याला मी गेले नसले , तरी माटुंगा ओलांडून इकडे तिकडे बऱ्याच वेळा गेले होते . सगळ्यात मुख्य आकर्षण म्हणजे , अगदी समजायला लागल्यापासून दादांच्या(वडील) तोंडून सारखाच माटुंग्याच्या उल्लेख ऐकलेला . कारण त्यांचे शिक्षण व्ही.जे.टी....

  मनोहारी माणिक-पैंजण  (घरातील गमती जमती)                           आता आजचे शीर्षक वाचून कुणाच्याही लगेचच मनात येईल, आजची गोष्ट कुठल्यातरी पैंजणाशी संबंधित आहे किंवा एखाद्या पैंजण घालून केलेल्या नृत्याशी संबंधित आहे. पण तसे अजिबातच नाहीये. आजच्या गोष्टीचा अगदी दूरदूरपर्यंत पैंजण किंवा नृत्याशी कुठल्याही प्रकारचा काहीही संबंध नाही. तर आजची गोष्ट आहे एका खाद्य पदार्थाची! शीर्षकातच त्या पदार्थाची दोन नावं दडली आहेत. एक नाव अस्सल खान्देशी आहे आणि दुसरे नाव मला अलीकडेच आभासी सामाजिक माध्यमावर म्हणजेच सोशिअल मीडिया वर समजले आहे. नक्की कुठल्या भागात वापरले जाते ते नाही माहीती, पण गम्मत वाटली आणि आवडलेही. तसे नाव का पडले असावे हा मात्र विचार करण्यासारखा विषय आहे. तर आजची गोष्ट आहे मनोहरा/ मनोहर म्हणजेच माणिक पैंजणाची. पैकी पहिला शब्द म्हणजे मनोहरा/मनोहर शब्द अस्सल खान्देशी. अगदी सोप्प्या शब्दात सांगायचे तर आजची गोष्ट आहे फोडणीच्या पोळीची!            ...

 सुचलेलं काही -  २ (काही अनुभवलेलं...)

  परीचा महाल  (माझा वारसा)                     याबद्दल बऱ्याच दिवसांपासून लिहायचे मनात होते. पण मुख्य अडचण म्हणजे त्याची छायाचित्रं माझ्याजवळ नव्हती. याचा सांभाळ ज्या काकूने केला, ती अगदी सगळ्यात अलीकडच्या काळात चौधरी सदनातच  राहात होती. त्यामुळे हा चौधरी सदनातच  होता. मध्यंतरी काकू बरोबर इथे-तिथे स्थलांतरित झाला. पण परत शेवटी चौधरी सदनातच येऊन विसावला. फरक असा की तो प्रथम  चौधरी सदनात आला. तेव्हा घर माणसांनी अगदी गजबजलेले होते. आता तो एकाकी आहे तिथे आणि वापरात सुद्धा नाही ...                     या लेखाचे शीर्षक आहे परीचा महाल ! पण ही गोष्ट आहे माझ्या लाडक्या प्रसाधन/शृंगार मेजची. थोडक्यात ड्रेसींग टेबलची.  याचा उलगडा होईलच पुढे. विकत घेतलेला आहे. आमच्या दादांना त्या दुकानाचे नाव वगैरे पासून त्याच्या खरेदीचा पूर्ण प्रसंग अगदी नीट आठवतोय आजही. अर्थातच माझ्या खूप आवडीचा, मना-हृदयाचा एक कोपरा कायमचा व्यापलेला आहे, त्याने. आज त्याबद्दल व्यक्त व्हा...